Niedzielny mecz rozgrywaliśmy przy idealnej pogodzie. Na stadionie Hutnika Warszawa. Podobnie jak nasz stadion, jest to obiekt z duszą, historią... i pewnie po latach, kiedy nasi chłopcy będą mieli już swoje dzieci, które będą wozić na takie mecze, z nostalgią powiedzą do swoich pociech "grałem tu kiedyś...". A młody spojrzy jak na kosmitę... :)
No, ale do rzeczy... Wyszliśmy na to spotkanie skoncentrowani i dobrze nastawieni. Przez pierwsze dziesięć minut przenieśliśmy ciężar gry na połowę gospodarzy, ale nie stwarzaliśmy jakiś klarownych sytuacji bramkowych. Koncentrowaliśmy się na szybkim przerwaniu akcji już na połowie przeciwnika. Potem do głosu doszedł zespół WAPN przeprowadzając dwie groźne akcje, w których doskonale spisał się Kuba Trzciński w naszej bramce. Obronił bardzo groźny strzał z jedenastu metrów, a później wygrał pojedynek sam na sam. Do trzech razy sztuka jednak... i gospodarze skorzystali z tego powiedzenia... trzecia groźna akcja wyprowadzona po naszym błędzie przyniosła im prowadzenie.
Po przerwie mieliśmy szansę na szybkie wyrównanie, ale niestety piłka minęła nieznacznie słupek... Otwarcie drugiej połowy golem było by pewnie punktem przełomowym, ale cóż... nie udało się. W tym okresie gry widać było, że za szybko pozbywamy się piłki. Nie potrafiliśmy jej przetrzymać i rozegrać... WAPN natomiast grał piłki za plecy naszych obrońców, by uruchomić szybkich napastników. W ten sposób gospodarze częściej dochodzili do sytuacji strzeleckich. Na szczęście w bramce stał Kuba, który miał naprawdę dobry dzień. Skapitulował dopiero po dużym zamieszaniu podbramkowym, wtedy WAPN strzelił drugą bramkę... Przy trzecim golu nasz bramkarz spisał się również bez zarzutu, wybronił ostry strzał, ale dobitka była już poza jego zasięgiem. 3 : 0 - takim wynikiem skończyło się to spotkanie.
